تصویر آنگونه كه رخ می نماید در عمق و معنای خاص خود جلوه می‌بخشد. همیشه همراه و متصل تصویر، تصوّر است. تصویر تا این مرحله كه پنجره‌ی ورودی به دریافت تصوّر می‌باشد، نقش ایفا می‌كند. در جامعه‌ی انسانی واژگان بر پایه‌ی تعاریف آن در فرهنگ جوامع كاربرد پیدا می‌كند. واژه به همراه جمله ‌پردازی ارائه می‌شود. در همین مسیر تصاویری پدید می‌آیند كه از منظر كاربردی جاودانه‌اند. این گونه تصاویر پس از مدتی كه تاثیراتی در جامعه بر جای می‌گذارند تبدیل به نشان و سمبل در آن جامعه می‌شوند. همه‌ی اینگونه تعاریف را مخاطبان آن تصویر و یا واژگان در ذهن خود تصوّر می‌كنند و در كنار هم می‌چینند.

روایت‌ها و اشكال مختلف از جمله‌ی مواردی هستند كه تصاویر را آغاز می‌كنند. اگر بخواهیم به جد مسئله نشان را پیگیری نمائیم به ارتباط بین فرستنده یك پیام و گیرنده‌ی آن مواجه می‌شویم. چرا كه نشان، تصویری است از تكامل یافتگی و فشردگی یك پیام در كوتاه‌ترین موثر اثر گذرانده برای گروه مخاطبان.

نشان تجاری دریچه‌ی اصلی ورودی مخاطبان به داخل سازمان می‌باشد. چرا كه تصویر ارائه شده در نشان تجاری هر سازمان، حاوی هویت، شخصیت، رفتار و ارزش‌های آن سازمان می‌باشد. همه‌ی موارد ارائه شده در یك نشان از طریق تاثیرات رنگ، سطح، خط و نقاط مختلف بر روی مخاطب تاثیر می‌گذارد.

در بسیاری موارد دیده شده است كه سفارش‌ دهندگان برای طراحی نشان تجاری برای بدست آوردن انتظارات معرفی كالاها و یا خدمات و چگونگی ارائه آنها، سفارش خاص خود را ارائه می‌دهند. در این شرایط به جز گمراه كردن مخاطبان سازمان و دور كردن آنها از هویت اصلی سازمان نتیجه‌ی دیگری حاصل نمی‌شود.

یك نشان تجاری به سه گونه‌ی مختلف طراحی می‌شود:

گونه اول: LogoType یا نشان نوشتاری

در این گونه از نشان، حروف با تركیب‌بندی و چینش خود در كنار هم تصویری جدید از خود ارائه می‌دهند. در نگاه اول شاید آن را با كنار هم قرار گرفتن حروف یك فونت تولید شده بنامیم. اما در این نوع طراحی اصولا رفتارها و هویت سازمان با ضرافت‌هایی كه در حروف طراحی می‌شوند ارائه می‌شود. از خصوصیت اینگونه نشان‌ها خلاصه‌گرائی آن به نسبت تصویر است. جایگزینی مناسب در چینش نشان نوشتاری و كاربرد آن از جمله اصولی است كه در زمان Branding می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

گونه‌ی دوم: Symbol Mark یا نشان سمبلیك

در این گونه از نشان از یك المان تصویری و یا خلاصه‌گرایی از تصاویر موضوعی برای برقراری ارتباط با مخاطبان استفاده می‌شود. رویكرد نشان تصویری با شفاف‌سازی تركیب روایتی یك تصویر ارائه می‌شود. در برخی موارد با بكارگیری یك هدف یا یك كلمه و تركیب آن دو یك تصویر جدید ساخته می‌شود كه همچنان ما را به یك روایت هم سو می‌كند.
در نشان سمبلیك، طراح با توجه به معیارهای جامعه و بكارگیری از سمبل‌هایی كه در آن جامعه نشان خاصی را به یاد می‌آورد و در گیركننده‌ی رابطه‌ی روایت ‌گونه با مخاطب است، تصویر خلاصه از آن سمبل را ارائه می‌دهد.

گونه‌ی سوم: تركیب دو نشان سمبلیک و نوشتاری

در برخی موارد بر اساس شرایط مفهومی سازمان‌ها تركیب نشان نوشتاری و نشان سمبلیك مقبولیت به سزائی را در ایجاد تصویری قالب، به وجود می‌آورد. اصولاً در طراحی اینگونه نشان، هم‌خوانی دو معیار در كنار هم می‌بایست مورد توجه قرار گیرد. حساسیت در بكارگیری هر كدام از نشان‌ها نمی‌بایست تعریف و شخصیت جداگانه‌ای را در ارائه‌ یك نشان از سازمان در ذهن مخاطب به وجود آورد.

اصولاً ذات یك سازمان را نمی‌شود در معناپردازی رها كرد. از اینرو پرورش مفهوم یك سازمان، آن هم در یك تصویر كه می‌تواند قالب پر معنی برای ارائه پیام باشد به عنوان یك اصل جدایی ناپذیر در یك سازمان معرفی می‌شود.

پژوهش در رفتارهای سازمان، خواستنی‌ها و اهداف آن به همراه طرح مسئله هویت و ارزش سازمان به عنوان منابع اصلی در تولید نشان تجاری به كار میروند.