جمله ای معروف: ارزشمندترین دارائی‌های هر سازمان، نیروهای انسانی آن سازمان هستند.
بهترین برنامه‌ها هنگامی که فقط روی کاغذ باشند بی‌اثرند. این برنامه‌ها زمانی یک مجموعه را به اهداف خود می‌رسانند که بتوان آنها را به خوبی اجرا نمود. عمده‌ترین ابزار و بازوهای عملیاتی مدیران نیروهای انسانی و پرسنل آن سازمان هستند. دغدغه همیشگی مدیران در شرکت های پیشرو اخذ تصمیمات و انجام فعالیت‌هایی است که منجر به آرامش خاطر نیروهای انسانی و افزایش رضایت آنان می‌شود. از نگاه علمای مدیریت، مجموعه عواملی که در ایجاد رضایت یا نارضایتی کارکنان نقش دارند در دو دسته، تقسیم می شوند. مجموعه عواملی که وجودشان تولید رضایت در پرسنل نمی‌کند، امّا نبودنشان تولید نارضایتی می‌کند و دسته دوّم، مجموعه عواملی که وجودشان باعث رضایت و خشنودی نیروهای انسانی می‌شود.

رضایت کارکنان تاثیر مستقیم بر عملکرد و بهره وری آنها و مجموع سازمان دارد. در نتیجه یکی از عوامل کلیدی که همواره می‌بایست مد نظر مدیران هر سازمان باشد، توجه کافی به سطح رضایتمندی نیروی انسانی است. انجام پژوهشی در راستای کسب میزان رضایت شغلی کارکنان از طریق تدوین شاخص‌ها و معیارهای لازم که می‌بایست مورد اندازه‌گیری قرار گیرند، در هر سازمانی امری ضروری است.

در پژوهش میزان رضایتمندی نیروی انسانی تلاش می‌شود از طریق شناسایی و تعیین اولویت‌های مدنظر پرسنل آن سازمان و استفاده از روش‌های مختلف نمونه‌گیری به میزان رضایت نیروهای انسانی در حوزه‌های مختلف صفی و ستادی دست یافت.

پژوهش‌های میدانی و مستندات موجود از مطالعات کتابخانه‌ای در سازمان

ندارد